Lang over gedroomd, veel over gelezen en dan nu eindelijk de beproeving zelf ondergaan: de Zijderoute! In 24 dagen van Almaty in Kazachstan, dwars door Kirgizië naar het Zuidwesten van China om via het Noordwesten van China weer te eindigen in Almaty. En dat met alleen een rugzak als kameraad en zonder vooraf veel te regelen.

De vlucht naar Almaty uiteraard wel van tevoren geboekt bij KLM. Via internet ingecheckt en zelf mijn boarding pas uitgeprint. Een uitkomst want je hoeft op Schiphol slechts je bagage af te geven en bent in no time door de douane. Aldaar nog wat sigaretten en wodka ingeslagen, alvorens ik word aangesproken door iemand van American Express. Aangezien ik tijd zat heb besluit ik op zijn praatje in te gaan. Hij probeert me een combi-kaart te verkopen van KLM Flying Blue en AE. En ik moet zeggen dat doet ie erg goed. Op zijn aanbod de kaart 1 jaar gratis te gebruiken zeg ik nee. Maar even later biedt hij me nog 2.500 frequent flyer punten aan. 'No strings attached'. Ik denk waarom niet. Als ik die punten binnen heb, zeg ik de kaart toch op. Een creditcard rijker begeef ik me naar de gate, waar het zwart staat van de mensen met een zo te zien met name Mongools uiterlijk en typisch Russische gezichten.

De take off is helaas een half uur later dan gepland, maar volgens de captain wordt dat door een gunstige wind helemaal goed gemaakt. Ik blijk tijdens de vlucht gezelschap te hebben van een 83-jarige oud-verpleegster uit Texas die nog voor de start indoezelt met op haar schoot een bijbel en daarnaast de nieuwste heldhand pda!? Wat ze in Kazachstan gaat doen is me niet helemaal duidelijk geworden.

Een prettige vlucht al laat ik de Harry Potter-film links liggen. Na bijna zes uur vliegen begint de zon op te komen en worden de contouren van Almaty zichtbaar. Prachtig. Een machtig gebergte strekt zich uit rond de stad en diep in het dal zie je de lichtjes van de bewoonde wereld. Het mooie is dat het gebergte kennelijk nauwelijks uitlopers heeft en zich als een enorme muur opheft rond Almaty.